Joepi, zonder gips.

Haha, het gips mocht er alweer af. Na 3 weken en een foto vindt de arts dat het prima gaat en zelfs beter is als er geen gips meer omheen gaat. Nou oke dan, zal wel goed zijn. Het ziet er ook allemaal wel gezond uit van de buitenkant. Een beetje mix van roze,donkerblauw en paars en de nieuwe nagels zullen binnenkort ook wel tevoorschijn komen. Tim was het er overigens niet helemaal mee eens, want eerst wilde hij zijn gips er direct weer af en toen mocht het niet en nu moest het er zomaar af, hoe zit dat nou ?. Ja, grote mensen zijn soms een beetje vreemd, maar komt best goed kerel. Wel staan wij er zelf een beetje versteld van hoe Tim ermee omgaat want als iemand vraagt wat er gebeurt is en hoe dan vertrekken die gezichten altijd een beetje pijnlijk. En ik heb bijna het gevoel dat ik mij moet verontschuldigen dat hij geen pijn heeft, dat hij na het ongelukje echt geen enkele kik heeft gegeven. Ja, kan het ook niet helpen, van ons mag hij gerust huilen geen probleem. Maar het is gewoon geen piepert. En kinderen zijn flexibel, roept iedereen altijd.

Nu moeten wij volgende week alleen nog even terug om te laten zien hoe het gaat, nou en dat zal ook wel prima zijn. Ook met gips kon Tim zich goed redden, zelfs zijn juf of de peuterspeelzaal mocht hem niet helpen met verven of kleuren, "neehee, Tim seluf doen ! " ,prima. En vanavond lekker weer zonder plastic in bad wat willen wij nog meer, héérlijk toch !.

Pechvogeltje Tim

Gister in de na-middag kennis gemaakt met het Gemini in Den Helder. Ja, dat is het ziekenhuis hier. Ons kereltje is natuurlijk erg ondernemend en het wachten was dus ook op een ongelukje. Hij was lekker buiten aan het prutsen en klieren maar moest natuurlijk aan de ijzeren hekken zitten ,die klaar staan om verkocht te worden. De hekken waren met draad aan elkaar vast gezet om te voorkomen dat ze zouden omvallen. De slimmerik moest de draadjes eraf peuteren en toen is een hek omgevallen en boven op zijn handje terecht gekomen. Het bloedde behoorlijk en samen met opa van Drongelen zijn wij direct maar naar de huisarts gegaan. Die vond zijn vingers er een beetje raar bij staan en liet ons naar het ziekenhuis gaan. Daar waren wij gelukkig de enige in de wachtkamer en dus vrij snel aan de beurt. Na de foto's bleek dat zijn middenvinger op 2 plaasen verbrijzeld is en zijn ringvinger in de lengt gebroken als een twijgje. En dàt doet pijn !. Kleine schat hield niet op met huilen was helemaal van slag. Ook omdat hij dacht dat ie weer moest blijven. Tim bleef knarsetanden en wanhopig trillen en huilen. Toen wij buiten het ziekenhuis kwamen was dat direct over. En dan zeggen ze dat kleine kinderen vervelende dingen snel weer vergeten. Ja........het zal wel. Zijn handje en arm zitten nu in het gips dat er volgende week weer af mag, en dan krijgt hij een spalk. Ook heeft hij nog even een antibiotica gekregen voor het geval een onsteking de kop op zou kunnen steken. In de gipskamer mocht hij in de "schatkist" een kadootje uitzoeken, zitten er toch ook nog voordelen aan. Toen wij thuis kwamen had Tim het hoogste woord tegen Martin en vertelde druk en uitvoering wat er allemaal gebeurt was. Het is me d'r eentje, verder gaat het eigenlijk met wat paracetamol best goed. Ik zeg al "hij houdt de Prinsen traditie goed in ere zo" . Nou ja, hopen dat het snel weer voorbij is en dat hij er een klein beetje van geleerd heeft, al is het wel een pijnlijke manier.

"mamma.... pin ! "

Spinnen, fijn van die kriebelige en vooral snelle en onberekenbare rennende griezels. Brrr ik moet ze niet. Zat gisteren op de bank even in een blad te bladeren toen Tim ineens naast mij stond en riep "kijk mamma, Tim pin". Oh nee he, griezel de griezel schit denk ik bij mezelf. Tim laat trots de spin in zijn hand zien, het beestje lijkt een beetje suf en blijft GELUKKIG zitten. Dan wil hij de spin naast mij op de bank zetten, ik moet er niet aan denken maar ja een kind bang maken voor een spin kan tegenwoordig niet meer dus..."Nou Tim lieverd, zet de spin maar buiten", breng hem maar naar buiten zeg ik nog een keer in de hoop dat hij niet teveel gaat treuzelen. Oke.., zegt mijn kleine schat heel beheersd. Maar dan valt de spin naast mij op de grond en kruipt onder de bank. Oets mamma. Ja, heel fijn oh crises ik doe mijn ogen dicht en griezel een keer. Zie je de spin...Tim,.. zie je hem ?, maar kennelijk ziet Tim de spin niet want hij gaat op zijn knietjes zitten,kijkt onder de bank en zegt "pin weg mamma" .Hij zwaait met zijn handje en zegt ; "daag pin, daag". Fijn, misschien moet ik mij er toch maar eens overheen zetten, dat spinnen dan toch niet zo heel erg zijn.

Kermis afgelopen.

Ja, ik weet het, strijk menig een tegen de haren in. Kermis hoort erbij hier in het dorp en het zal ook vast heel leuk zijn en geweldig etc .Maar ik ben blij dat het allemaal weer weg is. Na 4 nachten van niet kunnen slapen omdat mensen tot diep in de nacht (04.00 uur)menen dat ze als idioten moeten blèren en schreeuwen, kunnen wij dus weer normaal slapen. En Tim ook, iedere nacht stond hij wel een paar keer bij ons bed omdat hij er wakker van werd. En geef hem eens ongelijk, als je op zijn kamertje staat is het duidelijk te horen omdat de mensen bijna letterlijk en figuurlijk onder zijn raam door lopen. Wie wordt daar nu niet wakker van !. Gisteravond de laatste avond, je had op zijn kamertje moeten zijn, kind werd bijna uit zijn bed getrild van de lage base tonen. Het leek wel alsof wij de olifanten van Artis mee hadden genomen, ze stonden te dansen om zijn bed en deden een wedstrijd wie het hardste kon stampen. En ook de loeiende sirene die elke keer afging als hij bijna in slaap viel, hij werd er zenuwachtig van, plukte met zijn vingers aan de deken en zijn kussen. En tukte als een bezetene aan zijn tukkie. Ja gek hè gezien zijn achtergrond. Je merkt het wij zijn toe aan een normale nachtrust zonder olifanten en sirenes. Alvast welterusten.........................

Leuke verjaardag gehad !.

Helemaal jarig geweest, en veel leuke kadootjes gekregen waar hij nu nog heerlijk mee aan het spelen is. Tim was 's morgens om half 7 al beneden geweest en had de slingers en ballonnen gezien. En....dootjes mamma, dootjes op tafel !. Oh shit, ik had ze nog weg willen leggen maar dat is dus niet gebeurd. Nou ,kom maar man, boven hebben wij ook nog een verrassing voor jou. En ja hoor op bed bij ons zijn eerste kadootje uitgepakt en daar heeft hij heerlijk tot 8 uur mee zitten spelen. Daarna zijn wij er maar uit gegaan en heeft hij de "dootjes op de tafel" gekregen. Leuk om te zien hoe blij hij ermee was. Daarna aankleden en uiteindelijk wachten op de visite die ook nog met allemaal leuke verrassingen kwamen.

Controle bij ome dokter

Even voor controle naar Alkmaar geweest. Ome dokter was dik tevreden, tja Tim zit wat dunnetjes in zijn vel, maar ja zolang hij maar zijn lijntje omhoog volgt en niet stil blijft staan zodat hij niet ook nog van het laatste lijntje valt, gaat het prima. Ook hebben wij een verwijzing gekregen voor de logopedist. Vooral omdat er een lange wachtlijst is en als Tim volgend jaar naar de kleuterschool gaat, is het wel prettig als andere kinderen hem begrijpen/kunnen verstaan. Kleine wijsneus is al zo vaak geweest en weet uitstekend waar alles voor is, zo liet hij ons zien hoe je onder de meetlat moet gaan staan om te kunnen zien hoe lang hij is (95cm). En longetjes luisteren was natuurlijk ook een makkie. De kinderarts tilde hem zelf op want : "ja Tim wij kennen elkaar nu al zo lang". Ons mannetje gaat stil en rechtop zitten zodat ome dokter goed kan luisteren, en ook dat was prima. De kinderarts geniet zichtbaar van Tim zijn goede resultaten en dat is wel leuk om te zien. Super man, wij mogen een afspraak maken voor over 8 maanden, wauw dat is lang !. Blij en vrolijk gaan wij weer naar huis.

Zomer's weertje

Tja, het is heerlijk weer en wat is er dan fijner om in een zwembadje te zitten ?. Heb deze week ook maar eens een reeks aan korte broeken gehaald voor Tim. De kleine man had vrijwel niets meer wat hem nog paste van vorig jaar. Zo ook een leuke capri broek, wel een beetje jammer dat het ding constant afzakte. Duidelijk berekend op wat zwaardere kinderen tja, of niet op smalle kindertjes. Hoe dan ook, wij liepen in een winkel en steeds was het ; "mamma...broek " , och ja vervelend ding is 'tie nu alweer afgezakt ?. Hup broek omhoog en het pieter peuterig touwtje maar weer wat aangetrokken. Zo, nu moet het voor de komende tenminste 5 minuten gaan lukken. Ja , dat had je gedacht. Wij zijn nog geen paar meter verder of ik hoor de kleine man alweer en een beetje mopperig roepen : "mamma tomme broek ! ". Ik draai mij om en zie hem staan met zijn broek nu echt helemaal op de schoenen en een gezicht erboven dat op onweer staat. Stiekum moet ik er een beetje om lachen. Ach schat zeg ik en ga voor hem op mijn knieen zitten om zijn broek voor de zoveelste keer weer omhoog te hijsen. Dan slaat hij zijn kleine armpjes om mij heen en zegt : neusje,neusje mamma. "Ja lieverd, neusje neusje" . Als wij straks thuis zijn maakt mamma er wel elastiek in, kan het ding ook niet meer afzakken.