Gaat lekker.

Gaat prima met ons kereltje. In december bij de kinderarts geweest en die was dik tevreden. Ook nu mogen wij weer een half jaar wegblijven, hèhè das lekker. Over het praten maakte hij zich geen zorgen. Sommige kinderen kunnen het niet maar sommige kinderen hebben zo hun eigen reden. En, zei hij met een glimlach, "ik denk dat Tim tot die laatste groep behoort, hem kennende" . Ja inderdaad, ons kereltje is er een met een gebruiksaanwijzing zo af en toe. Maar wel heel erg lief.Hij kan ook al heel goed zelf zijn handen wassen. Leuk zo'n zeeppompje !. Handen afspoelen en dan aan de handdoek drogen , tussendoor nog even heel pontificaal en met geluid zijn neus in diezelfde doek snuiten, en dan op zijn tenen de doek weer aan het lisje ophangen. Met zo'n gezicht van "kan ik zelf wel hoor" , nou prima !. De tv terugzetten die net met veel kabaal bijna te pletter viel op de grond, moet mamma maar doen............. Hij was achter de tv gekropen om onze kat te sommeren dat die daar niet mag zitten, net als Tim zelf !. Maar ja toen hij weer achter de kast vandaan probeerde te komen nam hij natuurlijk de tv mee. Ben bang dat het een nieuwe tv wordt want het beeld heeft meer kleuren dan de regenboog. Oh oh oh.

Peuterspeelzaal

Tja, na de Sinterklaas, Kerstfeest en het Oud en Nieuw is het nu dan tijd voor de peuterspeelzaal. Kleine man is er helemaal aan toe. Thuis met mamma is het zo langzamerhand best wel eens saai dus, en Tim had er ook zin in. De dagen ervoor liep hij steeds met zijn Tubbie tas rond. En toen ineens was het zover............vroeg opstaan voor hem, broodje eten en natuurlijk zijn Tubbie tas mee, hij zat er al mee in zijn kinderstoel tijdens het eten. Dat beloofd wat !. Gelukkig vond hij het de eerste keer heel erg leuk en heeft heerlijk gespeeld, tja mamma was in de buurt dus het was een eitje. De 2e keer was het ook leuk totdat mamma weg ging. Ik was net thuis en zat te bedenken dat ik mijzelf eens ging verwennen met een heerlijk kopje koffie op de bank. Hmmmm lekker , zalig, even rust..........., ja dat had je gedacht !. Nog geen kwartier nadat ik was weggegaan belde de leidster al of ik wilde komen, Tim was ontroostbaar. Oke, oke ben al weg. Hij was inderdaad erg verdrietig en even moest ik zelf ook bijna huilen want het leek erg veel op het huilen tijdens de "sonde inbreng sessies", toestand was dat altijd, de film kwam weer even boven. Maar goed, na wat knuffels en praten werd hij weer rustig en speelde weer lekker met het speelgoed en was er niet veel meer aan de hand. Wij doen het maar rustig aan en als het niet lukt dan niet. Je kan niet van hem verwachten dat hij het maar moet kunnen, daar heeft hij iets teveel voor meegemaakt. En gelukkig begrijpt zijn juf dat heel goed.