Later als je groot bent, dan wil je wel weer even klein zijn.

Het is al bijna 16.00 uur, tijd om Tim uit zijn bed te halen. Ik doe de deur van zijn kamer open, hij ligt nog lekker te slapen. Zachtjes ga ik naar hem toe, "wakker worden kleine man je slaapt een gat in de dag" . Hmm......langzaam gaan zijn oogjes open en hij zucht eens diep. Oh nee hè moet ik weer uit bed en ik lig nog zo lekker. Ondertussen doe ik de gordijnen open. Tim draait zich om gaat rechtop zitten en krijgt ineens "de geest", hij klaurtert met zijn kleine pootjes behendig zijn ledikantje uit en staat dan dromerig een beetje slaapdronken op zijn blote voetjes naast zijn bed. Dan hoort hij Martin met de wasmachine bezig zijn. "Pappa, pap ? ", wachelend loopt hij erheen en ziet Martin de was erin doen. Daar staat de kleine man, haren in de war, tukkie in zijn mond af en toe sabbelt hij erop, slaapshirt aan daaronder een grote witte luier met teigertje erop en een paar zachte dunne roze beentjes eronder. Duidelijk nog niet helemaal wakker want hij staat een beetje wiebelig te dromen, zijn oogjes gericht naar één punt.......Dan stopt hij gedachtenloos zijn vinger in de neus en met zijn andere hand kriebelt hij ongegeneerd aan zijn achterkant......................Hmm fijn hè, klein zijn en nog geen weet hebben van alles om ons heen.